What's in a name? Nou, een heleboel
Is het erg om het Koreaanse gerecht bibimbap een 'rice bowl' te noemen? Of om een Indiase curry als 'The Stew' de wereld in te slingeren en daar als westerse journalist faam mee te maken? Steeds meer stemmen zeggen: ja, dat is erg. De naam van een gerecht of recept heeft altijd bepaalde culturele associaties, en als je die weglaat, doe je de oorsprong van dat recept geen recht aan. Aldus Bettina Makalintal, die ons vorige maand al leerde dat 'intercultureel eten' niet simpelweg verbindt. En hoewel zeker de discussie rondom Bon Appetit, Alison Roman en 'The Stew' soms een ingewikkelde, Amerikaanse ver-van-ons-bed-show lijkt, is die tegelijkertijd razend interessant en leerzaam voor ons. Want wat er bijvoorbeeld rondom de sluiting van nachtclub De School is gebeurd, laat zien dat we in Nederland ook niet wars zijn van cultuuroorlog die op ogenschijnlijke subtiliteiten wordt uitgevochten. (Met dank aan instagram-account Zeikschrift, waar de discussie rondom 'The Stew' scherp gevolgd, ontleed én vertaald naar een Nederlands publiek werd.)
|
|
|
Beeld: Tania Yakunova via Behance
|
|
Het wordt (misschien) (een beetje) beter
Het is maar net welke krant je openslaat, welke accounts je volgt en welke podcasts je luistert, maar voor wie het wil zien, is er wel degelijk goed nieuws in deze tijd. Zo bracht De Groene Amsterdammer in kaart hoeveel extra vrijwilligers Nederland erbij kreeg in crisistijd (heel veel), bleek uit WUR-onderzoek dat we sinds corona massaal minder voedsel verspillen, zette Impact Hub de dankzij corona geleerde voedsel-lessen op een lekker leesbaar rijtje, en schetste onze eigen Joris in Nieuwe Oogst een hoopvolle landbouwtoekomst op de korte termijn. Maar voor de optimistische lange termijn moet je bij Imke de Boer en Evelien de Olde (WUR) zijn. Met hun voedselvisie voor 2050 haalden ze de tweede ronde van een internationale prijsvraag: "We hebben mensen laten meedenken die nu al zo werken. Zo laten we zien dat het kán. Het gebeurt al". Als je hun toekomstvisie doorleest (of een interview hier of hier), is het ineens zo klaar als een duurzaam suikerklontje: het kán. Als we het echt willen, ziet ons voedselsysteem in 2050 er radicaal anders en stukken gezonder uit.
|
|
|
Beeld: Angie Wang voor Eater.com
|
|
Lez Beans en meer
"Queer food bestaat niet - maar als je erop gaat letten, is het overal." Precies wat we ons in de maand van de Pride afvroegen, werd twee jaar geleden al mooi verwoord in deze longread. Er is geen queer keuken zoals er een Surinaamse keuken bestaat, maar er is wél een queer perspectief op voedsel dat het dominante verhaal kan verrijken. Zoals wat? Zoals de vaker gelegde link tussen veganisme en homoseksualiteit (is vlees voor witte mannen?), ijskoffie als codetaal, het besef dat gastvrijheid altijd politiek is, gay-hamburgers, Lez Beans... Food & Wine maakte recent ook een overzicht met voorbeelden van, en verhalen over, queer food: van het geheime dubbelleven van culinaire legende James Beard tot de overeenkomst tussen okra en trans-personen van kleur.
|
|
|
Beeld: Jaap van den Biesen voor Flevo Campus
|
|
Flevoland, oh Flevoland
Na een hele zaterdagbijlage gewijd aan Flevoland, werd de provincie vervolgens ineens flink te kakken gezet in Trouw: "In Flevoland gaat veel niet door. Het is een polder van teleurstellingen, zou je kunnen zeggen." Eerlijk is eerlijk, er zijn voorbeelden genoeg: het kasteel dat er nooit kwam, een onafgebouwd spookstation bij Lelystad, het nooit gerealiseerde dorp Larsen, en nu een vliegveld waarvan voor- en tegenstanders betwijfelen of het er ooit komt. En toch... bij Food Hub zijn we al jarenlang trouwe Flevo-fans, onder andere door ons werk voor Flevo Campus. Zo zien we deze zomer bijvoorbeeld de Seizoenarbeiders aan de slag gaan in de Flevopolder: onkruid wieden, maïs hakken en leren over landbouw, in plaats van bier tappen op festivals. En de Flevo Campus Summer School, waar we vijftien jonge professionals laten kennismaken met voedseltransitie en ondernemen, gaat óók door - en die vindt niet voor niets in Flevoland plaats. Dat kasteel komt er dan misschien wel nooit, maar er is genoeg wat wél gebeurt in de provincie! (P.S. Voor de liefhebber: over de toch wel heel bijzondere geschiedenis én toekomst van Flevoland maakten we eerder deze longread.)
|
|
En verder
Gaat de Flevo Campus Summer School eind augustus dus van start - misschien wel het leukste programma dat we mogen maken. Je kunt het volgen via de instagram van Flevo Campus. || Maken we in opdracht van de Taskforce Korte Keten een serie interviews met ondernemers in de korte keten - want wat maakt die keten nou eigenlijk speciaal? Lees de verhalen van 'slow brood'-bakker Frank en de in crisistijd uit de grond gestampte Naoberkrat. (Tips voor nieuwe ondernemers zijn ook altijd welkom!) || Blijven we voorlopig nog even in de korte keten, met een speciale Rabo Food Forward Track die er helemaal aan gewijd is. Ondernemers en experts uit het hele land mogen zich aanmelden voor de Track; op 1 september vindt de (online) kick-offmaaltijd plaats, er zijn nog een paar plekken vrij. || Gaan we dit najaar eindelijk-alsnog van start met de tweede editie van de Boerenversneller! Zowel de veertien deelnemers als wijzelf staan te trappelen. || Staat de wereld natuurlijk nog steeds in brand en is het misschien wel belangrijker dan ooit om te snappen wat 'transitie' en 'verandering' eigenlijk betekenen. DRIFT legt het je uit in een masterclass voor professionals in het najaar; onze Joris neemt de voedseltransitie voor zijn rekening, en aanmelden voor de masterclass kan nog steeds. || Vinden we het belangrijk om de verhalen in deze Food Hub Letter elke maand te vertellen. Vind jij dat ook? Stuur 'm dan eens door naar één goede vriend(in) die ook van goeie verhalen houdt. Dankjewel. 💌
|
|
|
|
|
